In juni 2013 woonde High School Holland manager Veronique de voorbereidingsbijeenkomst van onze Thaise uitwisselingsstudenten bij en sliep zij in Bangkok bovendien zelf 3 dagen bij één van de studenten die in augustus 2013 naar Nederland komt.

Veronique: \"op zondag werd ik opgehaald door ´mijn gastouders´en voelde ik me zelf weer een uitwisselingsstudent. Ik kende ze uiteraard wel van de foto´s en van de brief die ze hadden geschreven maar spannend was het wel. Inmiddels wist ik gelukkig wel hoe je iemand moest begroeten dus daar hoefde ik me al geen zorgen over te maken.
De ouders spraken heel gebrekkig Engels dus het werd me al meteen duidelijk dat de communicatie vooral met handen en voeten moest verlopen.

Na het diner kwamen we aan bij het huis. Toen bleek echter dat de student (Anfield) niet bij haar ouders woonde maar bij de 3 zussen van haar oma. Haar ouders werkten namelijk allebei bij een verzekeringsmaatschappij en vanuit hen zou ze iedere dag wel 2 uur onderweg zijn naar school. Daarom woonde ze van maandag t/m vrijdag bij de 3 zussen van haar oma en ging ze in het weekend naar huis. Het was een redelijk groot huis omgeven door 5 tempels die werden bewoond door monniken. In het huis stonden een boekenkast, TV, klein tafeltje, twee stoelen, een koelkast en verder niet zo heel veel. Er werd me een stoel aangeboden, maar toen ik zag dat iedereen op de grond zat, heb ik dit ook maar gedaan. Tja, nu moest ik me natuurlijk aanpassen aan de lokale gewoontes en gebruiken.

De student liet me mijn kamer zien en ook daar stond niet zo veel in. Geen bed, geen bureau maar twee matjes (wij zouden ze campingmatjes noemen) en een klein dressoir.
We zijn die avond op tijd naar bed gegaan omdat de wekker alweer om 05:30 zou gaan. In Thailand is het namelijk gebruikelijk om de monniken die om 06:00 door de straten lopen te voorzien van eten en drinken. De mensen uit het dorp dienen dit eten te geven waarop de monnik vervolgens een gebed brengt om je te voorzien van veel geluk in de toekomst. Om 12:00 ‘s middags is het de bedoeling dat de mensen uit het dorp naar de tempel komen om de monniken wederom te voorzien van eten en drinken. Na de lunch mogen de monniken tot de volgende dag 06:00 niet meer eten. Het zou geen studiereis zijn als ik de volgende ochtend dus niet om 05:45 door de straten van Bangkok liep met een kom rijst onder mijn arm om dit aan de monnik te geven!

Daarna stond ons eigen ontbijt op het programma! Rijst? Kip? Soep? BBQ vlees? Ja dit is dus het ontbijt wat de meeste Thaise mensen ‘s ochtends eten. Dat is eens wat anders als een boterham met kaas. Ik heb met pijn en moeite een half bordje droge rijst gegeten, want dat was inderdaad wel even wennen voor mij.

Daarna was het tijd om naar school te gaan. Om 06:45 zaten we in de bus om naar school te gaan waar we dus inderdaad bijna een uur over hebben gedaan. Het verkeer in Bangkok is echt verschrikkelijk, want het was maar 10 km. Daar aangekomen stond iemand van de partnerorganisatie me al op te wachten. Voor de student was het tijd om naar de lessen te gaan, voor mij tijd om het Thaise schoolleven te leren kennen. Iedere dag na school kwamen de ouders van de student naar het huis en namen me mee naar allerlei bezienswaardigheden. Wat me al was opgevallen, maar nu nog duidelijker werd, is de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de mensen. Ze willen je alles laten zien en ervoor zorgen dat je niks tekort komt. Soms voelde ik me er best ongemakkelijk bij, maar de mensen hebben het graag voor je over en willen dit ook heel graag dus ik heb ’t maar gewoon laten gebeuren. Na drie dagen was het tijd om afscheid te nemen. Voor mij was dit een gek moment, omdat ik besefte hoe je je in drie dagen kunt hechten aan mensen, ondanks het feit dat we nauwelijks met elkaar konden communiceren in het Engels. Ze waren ontzettend vereerd mij te hebben ontvangen en waren ervan overtuigd dat wij als Travel Active de studenten goed zouden begeleiden tijdens de uitwisseling!\"